Zastanawiacie się co ciekawego działo się w Programie Fulbrighta w Polsce w latach 60.? Druga odsłona cyklu #FulbrightDekady w ramach tegorocznej akcji #JestemFulbrighterką #JestemFulbrighterem skupia się właśnie na tym dziesięcioleciu.
Na pewno warto zaznaczyć, że są to lata, kiedy na stypendium Fulbrighta z Polski do Stanów Zjednoczonych wyjechały pierwsze kobiety. W latach 1963-64 były to: Helena Norwid, zajmująca się naukami humanistycznymi, której grant poświęcony był literaturze amerykańskiej, w tym szczególnie twórczości Thomasa Wolfe, i Anna Maria Witkowska, ekspertka w naukach ścisłych (Physical Sciences). Niestety w pewien sposób ślad po nich zaginął i nie mamy więcej danych o tych stypendystkach.
Co ciekawe, w latach 60. na stypendium Fulbrighta do USA wyjechało w sumie 16 kobiet na 73 stypendystów (około 22%). W większości zajmowały się one tematami filologicznymi, podobnie jak prof. Franciszek Lyra i prof. Daniel Aaron, o których był poprzedni wpis. W latach 70. liczba stypendystek znacznie spada – to już tylko 9 kobiet na 93 grantów (mniej niż 10%). Od lat 80. zaczyna się trend rosnący – z Polski do USA na stypendium wyjechało 46 kobiet na 231 stypendystów (około 20%), a w latach 90. – 91 kobiet na 327 stypendystów (około 28%). Dane te traktujemy wyłącznie jako ciekawostkę. Trudno nam poddać te trendy głębszej analizie, z racji na fakt, że bazy danych z tych dekad wciąż są niestety niekompletne.
Pomimo dominującej liczby anglistyczno-amerykanistycznych stypendiów, które w pewien sposób charakteryzowały początki Programu Fulbrighta w Polsce, program ten szybko rozwijał się też w innych dziedzinach o czym podzielimy się z Wami już niebawem!
